KRAINY POLSKIE

— Jeździłam grać jeszcze na myjnię! — śmieje się Karolina, która swoje pierwsze gitarowe chwyty układała na gryfie, zanim Muzostacja stała się Muzostacją. Jest uczennicą Piotra Belaka od 8 lat. Zaczęła od gitary klasycznej. Potem był akustyk, elektryk i bas. Teraz przyszedł czas na pianino. — To wciąga! Jest tyle instrumentów, tyle utworów do zagrania, tyle rzeczy do opanowania! — wymienia. Zadane przeze mnie pytanie o plany na przyszłość, nastolatka uznaje za retoryczne, i warto zauważyć, że nie jest odosobnionym przypadkiem. Spod skrzydeł Muzostacji wyfrunęły setki uczniów gotowych na wszystko. Spora część związała swoje życie z muzyką. Absolwenci wysyłają do nauczycieli filmiki z koncertów i prób. Proszą, by ciepło o nich myśleć, kiedy będą zdawać egzaminy wstępne do akademii muzycznych w całej Polsce. Uczniowie przesyłają także zdjęcia z letniego muzykowania przy ognisku. — Kiedy ja chodziłem do szkoły muzycznej, jak tylko zaczynały się wakacje, rzucaliśmy instrumenty w kąt i nie czytaliśmy nut przez całe lato — mówi Piotr Belak, założyciel Muzostacji, która od garażu przy myjni stała się pełnowymiarową szkołą muzyczną. — Tak bardzo mieliśmy dość muzyki, byliśmy wykończeni. Dlatego wzruszam się i cieszę, bo stworzyłem miejsce, w którym dzieciaki po prostu ją kochają i nie chcą się z nią rozstawać nawet na weekend.

Od 2015 roku, poprzez zabawę i mentalne podróże w głąb własnego ja, pilska młodzież eksploruje kręte ścieżki muzyki, w tym – co istotne – muzyki rozrywkowej. Piotr Belak, człowiek orkiestra, to wykształcony, doświadczony multiinstrumentalista o aksamitnym głosie, o czym wiedzą doskonale wszyscy jego dotychczasowi słuchacze, w tym parafianie św. Antoniego. Mieszkańcy pilskiego Zamościa zostają po wieczornej mszy świętej także po to, by posłuchać darmowego koncertu organowego w jego wykonaniu. Piotr przemyca muzykę popularną nawet tam, na chór – na własne uszy słyszałam u franciszkanów A whiter shade of pale. Dlaczego? — Piła od ponad 50 lat kształci ludzi w zakresie muzyki klasycznej. Zespół Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina ukończyło wielu muzyków, w tym ja. Przez te wszystkie lata nauki brakowało mi jednak wolności wyboru repertuaru, brakowało mi jazzu, rock’n’rolla i wszelkiej muzyki rozrywkowej. Czułem, że nie chcę już grać — wyznaje Piotr. W Muzostacji popkultura to przyjaciel. Uczniowie szanują klasykę, ale przede wszystkim marzą o bezbłędnym wykonaniu ukochanych piosenek z karty „na czasie” czy największych stacji muzycznych. A tutaj marzenia po prostu się spełnia.